Marcel Möring | Inktvreters

IEDERE SCHRIJVER HEEFT HET RECHT OM AFSCHUWELIJKE DINGEN IN EEN ROMAN OP TE NEMEN, aldus Marcel Möring (Enschede, 1957) over zijn roman Mordechai. Hoe dat zit, licht de schrijver toe in de serie Lettervreters in De Alkenaer tijdens een interview.

Een kleine inkijk: de stelling heeft te maken met een woord in de roman waardoor Mordechai zich laat gaan. Een woord is ook de oorzaak van Mörings vertrek bij De Bezige Bij.

Mordechai is de grootste schrijver van Nederland. Niet vanwege zijn lengte, zoals Möring met zijn 1,95 meter, maar omdat zijn boeken zijn verfilmd en hij een bekende Nederlander is met alle lasten en lusten die daarbij horen. Hij is een man die vrij wil zijn en zich nooit werkelijk ergens thuis heeft gevoeld.

Deze familieroman gaat over de betrouwbaarheid van herinneringen en over de mens als veelkantig wezen. Mordechai weigert zich te laten vastzetten in één identiteit. Het is een fascinerende roman die meer dan een eeuw omspant en bijna de hele wereld bestrijkt.

Marcel Möring is geboren in Enschede en opgegroeid in Assen in een Joods gezin. Zijn grootouders van moederskant waren oorspronkelijk de onderduikouders van zijn moeder. Over de oorlog werd niet gesproken.

Op 13-jarige leeftijd wist hij al dat hij schrijver wilde worden. Na banen als computeroperateur, aardappelinspecteur en journalist debuteerde hij op 33-jarige leeftijd met Mendels erfenis, bekroond met de Lubberhuizenprijs voor beste debuut. Voor Het grote verlangen ontving hij de AKO Literatuurprijs. In Babylon werd in Nederland, Engeland, Duitsland en Amerika als meesterwerk ontvangen. Zijn werk is in twintig talen vertaald.

Zijn nieuwste boek, Kleurentovenaar, verschijnt eind november.

Kortom, een groot en indrukwekkend schrijver.